Trochę o nas:
150 WDH-y „Broda 53” została założona 22.02.2007 r. przez Mikołaja Łuczniewskiego w SP nr 1 w Warszawie. Jest to drużyna młodszo harcerska działająca w Stowarzyszeniu Harcerskim, zrzeszająca w swoich szeregach chłopców w wieku 11-15 lat.
Głównym zadaniem, jakie postawiła sobie kadra „Brody 53”, jest wychowanie młodzieży w duchu wartości, którymi kierowali się żołnierze Podziemia podczas II Wojny Światowej. Oprócz prowadzonej działalności kulturalno-wychowawczej (wyjścia na wystawy, koncerty) sporo czasu zajmuje prowadzone równolegle szkolenie z zakresu technik „leśnych” – biwakowania, zdobywania pożywienia czy strzelania z wiatrówek. Z tego powodu często zbiórki i biwaki odbywają się „w terenie” – Lesie Kabackim, Bazie SH w Pułtusku czy na poligonie WAT-u.
Drużyna nie utrzymuje współpracy, lecz jesteśmy nią zainteresowani.
Charakterystyka drużyny:
Kadra – W tym roku składa się z jednej osoby, druż. Mikołaja Łuczniewskiego. Jest to dawny harcerz z 27 Baon, w SH służy od 1999 r. 22.02.2007 objął 150 WDH-y „Broda 53”. Na zimowisku planuję, by przybocznym został Laszlo.
„Osjan” – zastęp złożony z harcerzy z rocznika ’96, którzy rok temu przyszli do drużyny. Tamer prowadzi cotygodniowe zbiórki zastępu, „Osjan” stanowi zgraną grupę trzech harcerzy.
„Kolegium A” – jest to zastęp dowodzony przez Laszuka, złożony z harcerzy z rocznika ’95, którzy jeszcze nie objęli funkcji w drużynie. Z chwilą, gdy Laszuk zostanie przybocznym, jego obowiązki ma przejąć Lenarcik, dalej kształcić przyszłą kadrę, która w 2009 r. zasili 150 WGZ bądź założy nowe zastępy w „Brodzie 53”
„Zośka” – jest to na razie umowna, nie zatwierdzona nazwa najnowszego zastępu, który założył we wrześniu tego roku Wojciechowski. Z powodu nie powodzenia naboru, liczy on dwóch szeregowych, dawnych zuchów z 150 WGZ. Są to bardzo obiecujący ludzie, których nie trzeba uczyć podstaw bycia harcerzem.
„Sztuka 90” – jest to Zastęp Zastępowych „Brody 53”. Jest to zgrany zespół ludzi. ZZ jest zgraną grupą kolegów, którzy często spotykają się w celach koleżeńskich po zbiórkach. Główną osobą, wyłaniającą się z tej grupy, jest Laszuk który jako najstarszy harcerz niejako jest starszym bratem dla kolegów – zwłaszcza Tamera. Jedną z głównych wad tej grupy jest dosyć wysublimowane poczucie humoru, jakim charakteryzuje się Sztuka. Często harcerze zapominają o kulturze i ponoszą ich emocje w chwili najmniej ku temu odpowiedniej, nad czym także chcemy pracować w tym roku. Chcę, by po tym wyjeździe przyszła kadra drużyny stanowiła jeszcze bardziej zgraną grupę ludzi, dających sobie radę w trudnych sytuacjach, ciekawych świata, odważnych i samemu starających się walczyć z problemami. Ponadto mam nadzieję, że zastępowi będą potrafili prowadzić samemu dobre zbiórki zastępów a w razie kłopotów obejmą bez trudu komendę nad innym zastępem.
|